اتریوم (ETH) و اتریوم کلاسیک (ETC) چیه تفاوت‌هایی دارند؟
احتمالا درباره «اتریوم کلاسیک» چیزهایی شنیده باشید و برایتان این سوال پیش آمده باشد که اتریوم کلاسیک چیست؟ چه تفاوتی با اتریومی که امروز می‌شناسیم و نمادِ رمزارز آن “ETH” است دارد؟ در این مطلب می‌خواهیم به صورت خلاصه به این دو سوال پاسخ دهیم. پس بقیه مطلب را همراه ما باشید.
«اتریوم کلاسیک» (ETC) بلاکچین اصلی اتریوم است. پیشینه بلاکچین “ETH” و “ETC” تا قبل از هاردفورک ژوئیه سال 2016 مشابه یکدیگر است، به همین دلیل نیز کاربرد و طراحی اولیه این دو شبکه الزاما مشابه یکدیگر بوده است. هاردفورک سال 2016 این بلاکچین را به دو بخش اتریوم کلاسیک و اتریوم تقسیم کرد و اعضای جامعه آن نیز از این قضیه مستثنا نبودند. بسیاری از توسعه‌دهندگان ترجیح دادند پروتکل اتریوم جدید را بروزرسانی کنند، موضوعی که سبب محدود شدن اندازه جامعه “ETC” و توانایی ارتقاء شبکه آن شد.
در ادامه این مطلب برای آشنایی بیشتر با اتریوم کلاسیک (ETC) با ماهیت «سازمان غیرمتمرکز خودگردان» (DAO) آشنا خواهیم شد و به تفاوت‌های کلیدی اتریوم (ETH) و اتریوم کلاسیک (ETC)، و جایگاه امروز این دو پروژه خواهیم پرداخت.
«سازمان غیرمتمرکز خودگردان» (DAO)، اتر (ETH)، و تقسیم اتریوم کلاسیک (ETC)
هدف “DAO”ها تشکیل یک پلتفرم تامین مالی غیرمتمرکز بود که توسط سهامداران مدیریت می‌شود. این جامعه سهامداران سرمایه موردنیاز برای توسعه اپلیکیشن‌های بلاکچین را تامین کرده و در صورت موفق شدن آن اپ سهم سود خود را دریافت می‌کنند. “DAO” روی بلاکچین اتریوم ساخته شده و بر اساس تعدادی قرارداد هوشمند عمل می‌کند.
یک شرکت سرمایه‌گذاری خودمختار را تصور کنید که هیچ مدیریت واحدی ندارد تا درباره سرمایه‌گذاری روی پروژه‌ها تصمیم‌گیری کند؛ “DAO” به نگهدارندگان توکن اجازه می‌دهد برای سرمایه‌گذاری تصمیم بگیرند و سرمایه را میان پروژه‌هایی که بیش از 20 درصد حمایت جامعه سهامداران را دریافت کرده‌اند، توزیع کنند.
این سازمان در ماه آوریل سال 2016 راه‌اندازی شد و از طریق یکی از بزرگ‌ترین کمپین‌های سرمایه‌گذاری جمعی نزدیک به 150 میلیون دلار به اتر جمع کرد. “DAO” در زمان اوج خود 14 درصد اترهای در گردش را به خود جذب کرد.
کد “DAO” چندین ضعف‌های امنیتی داشت که در ماه مه و ژوئن سال 2016 مکررا خود را نشان داد. پشتیبانان پروژه بایستی با اتر توکن “DAO” خریداری می‌کردند؛ برای اینکه سرمایه‌گذاران حمایت خود را از پروژه‌ای که مایل به پشتیبانی از آن نبودند بردارند، «عملگر تقسیم» (Split Function) اضافه شد. این عملگر به سرمایه‌گذار اجازه می‌داد با دریافت سرمایه خود به اتر از “DAO” خارج شوند یا نسخه “DAO” خود را که «بچه DAO» خواند ه می‌شود تشکیل دهند.
«عملگر تقسیم» (Split Function) به همراه دیگر قابلیت‌های آسیب‌پذیر این سازمان در 17 ژوئن سال 2016 مورد نفوذ قرار گرفت و هکر، یا هکرها، با به کاراندازی مکرر این عملگر 11.5 میلیون اتر که در آن زمان 50 میلیون دلار ارزش داشت را به سرقت بردند. به دنبال این هک و شکل‌گیری مباحثات مختلف بر سر مصون بودن بلاکچین، سرانجام 87 درصد جامعه سهامداران در 15 ژوئیه 2021 به «هارفورک» رای دادند تا بلاکچین جدیدی ایجاد گردد: اتریوم کلاسیک (ETC). اولین بلاک اتریوم کلاسیک (ETC) در 20 ژوئیه 2016 استخراج شد.
تفاوت‌های کلیدی اتریوم (ETH) و اتریوم کلاسیک (ETC) در چیست؟
انتخاب میان اتریوم و اتریوم کلاسیک در ابتدا یک مباحثه کاملا ایدئولوژیکی بود. هر دو این پروژه‌ها از نظر عملکرد بسیار شبیه به یکدیگرند اما بعد از هاردفورک چند تفاوت میان آنها ظهور کرد:
برخی از این تفاوت‌ها بیشتر کیفی هستند تا فنی! شبکه اتریوم بواسطه اتحادیه تجاری اتریوم از حمایت یک تیم قوی برخوردار است که بیش از 200 عضو دارد. بانک «جی‌پی‌مورگان» (JPMorgan)، «اینتل» (Intel)، و «مایکروسافت» (Microsoft) از جمله اعضای نام‌آشنای این اتحادیه هستند.
از دیگر تفاوت‌های مهم این دو عرضه کوین‌هاست. اتریوم کلاسیک مسیر بیتکوین را پیش گرفته و مجموع عرضه را روی حدود 210 میلیون کوین تنظیم کرده است و پاداش‌های بلاک هر پنج میلیون بلاک یک‌بار 20% کاهش مییابند. در مقابل، اتریوم بدون تعیین حد نهایی به طور پیوسته اتر جدید می‌سازد.
«ویتالیک بوترین» (Vitalik Buterin) و و «ولاد زامفیر» (Vlad Zamfir) همچنان غالب پروژه اتریوم را در دست دارند و تغییر «الگوریتم اثبات کار» (PoW) این پروژه به «الگوریتم اثبات سهام» (PoS) در آینده سبب ارتقاء مقیاس‌پذیری شبکه و به‌صرفه‌تر شدن هزینه‌های آن خواهد شد.
جایگاه امروز اتریوم و اتریوم کلاسیک
متاسفانه بنظر می‌آید برای اتریوم کلاسیک در دنیای رمزارزها جای زیادی وجود ندارد. ارزش بازار این رمزارز حدودا 700 میلیون دلار است، این درحالیست که ارزش بازار اتریوم 31 برابر بیشتر و معادل 22 میلیارد دلار است. دیگر پروژه‌های قرارداد هوشمند نیز از «اتریوم کلاسیک» (ETC) جلوترند ؛ برای مثال ارزش بازار “EOS” 2.3 میلیارد دلار و ارزش بازار «کاردانو» (Cardano) 1.3 میلیارد دلار است.
تعداد اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز(dAppها) ساختهشده روی شبکه اتریوم شاهد رشد قابل‌توجهی بوده است؛ طبق داده‌های اخیر dapp.com، از 3479 اپلیکیشن غیرمتمرکز 1900 تای آن‌های روی اتریوم و تنها 8 عدد آنها روی اتریوم کلاسیک در حال اجرا هستند. آمار هش‌ریت و مجموع تراکنش‌های اتریوم نیز نسبت به اتریوم کلاسیک بهتر است. شبکه اتریوم طی دو سال گذشته بین 400,000-1,000,000 (به طور متوسط 600,000) تراکنش را در روز پردازش کرده است. این مقدار میانگین برای شبکه اتریوم کلاسیک در همین زمان 40,000 عدد بوده است.
به طور کلی اتریوم پروژه قوی‌تریست. تغییر به الگوریتم اثبات سهام (PoS) یک مولفه مهم در فراگیری وسیع این شبکه محسوب می‌شود و اگر با موفقیت انجام شود، مقیاس‌پذیری شبکه را به‌طور چشمگیری ارتقاء خواهد بخشید.
منبع: www.capital.com
نویسنده: زهرا خالقی
